|
||||
|
KONKURS 2011
Do edycji nagrody w roku 2011 zgłoszono 8 bardzo dobrych kandydatów z różnych ośrodków w kraju, reprezentujących różne dziedziny informatyki. Rada Nagrody bardzo wysoko oceniła poziom kandydatów, uznając ich znaczny już dorobek naukowy i wysoki potencjał badawczy, wsparty wielką aktywnością naukową i obiecujący dalszy szybki rozwój naukowy i jeszcze bardziej znaczące wyniki w przyszłości. W 2011 roku Rada Nagrody postanowiła przyznać nagrodę Pawłowi Parysowi z Uniwersytetu Warszawskiego. Uroczyste wręczenie nagrody odbyło się dnia 6 października 2011 w budynku Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego. Uroczystość otworzył prof. Tarlecki, przewodniczący Rady Nagrody. Przywitał zebranych gości, podziękował przedstawicielom współorganizatorów, sponsorów i patronów medialnych Nagrody, a także inicjatorom Nagrody. Następnie obecny na uroczystości prof. Apt wspominał postać patrona nagrody, Witolda Lipskiego, po czym oddał znów głos prof. Tarleckiemu. Profesor przedstawił listę dotychczasowych laureatów zwracając uwagę na rozwój ich karier i imponujące wyniki naukowe, a następnie omówił przebieg tegorocznego konkursu i ogłosił jego wyniki, gratulując serdecznie laureatowi, Pawłowi Parysowi. Prezentując laureata, prof. Tarlecki podkreślił jego wyjątkowo młody wiek i staż naukowy - nie ma jeszcze doktoratu - i pomimo tego wyniki naukowe zasługujące na najwyższe uznanie. Drugą wyjątkową okolicznością związaną z Pawłem Parysem jest fakt, iż jego opiekun naukowy Mikołaj Bojańczyk sam jest laureatem z lat ubiegłych (2006). Jest to pierwszy taki przypadek w historii Nagrody! Dyplom laureatowi wręczyli przedstawiciele sponsorów instytucjonalnych: prof. Marian Noga, prezes Polskiego Towarzystwa Informatycznego oraz pan Mirosław Jędrych, Dyrektor ds. Oprogramowania, członek Zarządu Sage. Najważniejszą częścią uroczystości było wystąpienie laureata dotyczące automatów ze stosem wyższego rzędu, podczas którego zaprezentował on swoje najważniejsze osiągnięcia związane z tą tematyką i dalsze plany naukowe. Dalsza mniej oficjalna część uroczystości była okazją, by w nieformalnej atmosferze jeszcze raz pogratulować laureatowi i porozmawiać o jego projektach naukowych. |
||||